"We kijken naar een vreemde wereld met vertrouwde symbolen. Een pet scheef op het hoofd. De motor met grote spaken. De reflector op de neus van het spatbord. Voeten in de branding van anonieme mensen, onherkenbaar bekend. Ze zijn op afstand, gestrand in de tijd van grote hoeden en korte broeken. Het hondje bestaat nog in de herinnering van de boodschappenmand. Hij wordt geaaid. De zee is kalm, figuren languit in het zand, dat bij de wind is gebleven. De kinderen zullen opgroeien, liefde zoeken, overtuigingen aanhangen, hoorbaar voor collega's, vrienden, onzichtbaar voor ons. Poseren met een ijsje, waar is de haast? De motor springt omhoog, los van de grond lacht de berijder. Hij draait zijn hand niet om voor de wereld onder hem. Bedachtzaam daalt de scooter en passeert hem. Ze rijden uit beeld." 

Tekst: Eric ten Hulsen